Ay Sonunda
Acaba ne için bunları düşünüyorum, bu akşam bana bu siyah,
bu acı hatıraları tekrar ettiren şey nedir?
“Oh yalnızlık, yalnızlık...” diyorum. Her zaman çıldırasıya
sevdiğim bu hayatın bütün acılıkları, bütün boşlukları gözlerimin önüne
geliyor…
…bu Beyoğlu hayatı. Buradaki odam, yirmi iki yaşımın olanca
ihtirasatıyla müteheyyiç kalbim...
Bir yere gidemiyorum, ne tiyatroya, ne bir kahveye, ne
hiçbir yere... Çünkü param yok...
Edebî Serbest İzmir,
Sayı: 5,
13 Teşrîn-i sânî 1324
[26 Kasım 1908], s. 3-4.
…
(Özet değildir)
…
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan:
Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder