26 Ocak 2020 Pazar

Ömer Seyfettin - Acıklı Bir Hikâye

Acıklı Bir Hikâye

Müthiş bir kış... Her taraf kar içinde...
Pardon, yine sadede gelelim: Kar her tarafı beyaz bir keçe gibi örtmüştü.
Şey, sadede gelelim: Ne diyorduk? Minimini serçecik açlıktan ölmek, soğuktan donmak üzere idi.
Biz yine sadede gelelim: Serçecik, bir metre yetmiş santimetre ötesinde gayet taze bir gübre yığınını görünce, mahmur gözlerini açtı.
Bu esnada bahçeye bir çocuk çıktı. Elinde bir av tüfeği vardı.
Kıssadan hisse:
İnsan bir (...) yediği zaman damın üzerine çıkıp bağırmamalıdır!
Zaman, Sayı: 282, 16 Kânun-ı sani [Ocak] 1335/1919, s. 2.


(Özet değildir)
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan: Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder