Nezle
Masume Hanım, yoldan yaya geçenleri hiç görmüyordu.
Bugün hıdrellezdi... Bütün halk Çırpıcı Çayırı’na akıyordu.
Zengindi. On sene evvel ölen ihtiyar, inmeli kocasından
Edirnekapısı’nda koca bir konak, birçok mal, bir han, iki hamam kalmıştı.
Tam kendisinden yirmi yaş küçüktü. Ama ne ehemmiyeti vardı?
Kadıköyü’ndeki zengin akrabalarından Gülsüm Hanım aklına geldi.
“Ulan Himmet, senin nezlen var” dedi.
“Yoh, efendum.”
Acaba at zora gelip bir halt etti de ben duymadım mı?” diye
düşünüyor, hanımın kendisini niçin azarladığına bir türlü akıl erdiremiyordu.
Zaman, Sayı: 323, 2
Mart 1335/1919, s. 2.
…
(Özet değildir)
…
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan:
Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder