Ömer Seyfettin - İlk Namaz

İlk Namaz

Oh, bu sabah ne kadar soğuktu.

…soğuk terliklere çıplak ayaklarımı sokunca içimde bakıyye-i leyl bir üşümenin titrediğini hissettim.

Abdestimi aldım. Odama dönünce yalancı bir sıcaklık bir nefes-i teselli gibi, havlunun altından kollarıma, yüzüme, ıslanmış saçlarıma temas ediyordu.

Daha fecr-i sadık uyanmamıştı. Fecr-i kâzibin donuk kırmızı sükûneti gecenin sürâdık-ı zalâm-ı bâridini parçalayarak büyüyor ve genişliyordu.

…annem, dünyada en sevdiğim, dünyada yegâne perestiş ettiğim bu vücud-ı muhterem, işte der-hâtır ediyorum, on beş sene evvel beni ilk sabah namazına kaldırmış idi.

Abdest bitince annemle beraber yavaş bir sesle namaz dualarını okuyarak kollarımı ve yüzümü kuruladık.

O iftitah tekbirini ellerini omuzlarına kaldırarak bir kadın gibi yaparken ben de gayr-i ihtiyarî onu taklit etmiştim.

“Nasıl dua edeceğim anne?..”

“Evvelâ İslâm olduğum için ey cenâb-ı vâcibü’l-vücut hazretleri, sana hamd ederim, de... Sonra vatanımızın düşmanlarını perişan etmeni senden istirham ederim, de... Sonra da bütün eziyet çeken, hasta olan, felâkette bulunan, fakir olan Müslümanların selâmet ve sıhhatlerini senden temenni ederim, de... En sonra kendin için, kendi iyi olman ve şeytanın yalanlarına aldanmaman için dua et!”

Ah on beş sene evvelki sabâvet ve şimdiki ben...

İzmir, Sayı: 4 (402), 15 Kânun-ı sani 1320 [28 Ocak 1905], s. 6-7.

Musavver Eşref, Sayı: 1 (27), 4 Eylül 1325 [17 Eylül 1909], s. 11-14.

…

(Özet değildir)

…

Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan: Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul