Bir Vasiyetname
Sevgili yeğenim! Bu gece dehşetli bir buhran geçiriyorum.
Artık katiyen ölmeğe karar verdim.
Sana bırakacağım elli bin lirayı şu program dâhilinde
yemelisin:
1. Daima ayrı ayrı dört metres bulundurmak.
2. Kışları Mısır’da, İtalya’da; yazları İsviçre’de,
Almanya’da en büyük şehirlerde, en muhteşem otellerde geçirmek!
3. Kumarı, içkiyi, eğlenceyi samimî bir aşkla sevmek.
Hâsılı yaşamak!
Ben artık elli yaşına girdim. Çok yorgunum. Bu programı
takip edemiyorum.
Jülide gelmiş. Yukarıda yazdıklarımı okumuş. Sonra bana
dönmüş, başlamış tokatları atmağa...
‘Seni koca çapkın! Sen bunadın mı artık?’ diye haykırdı.
Cevap veremedim.
‘Yeğenin olacak maskaraya vasiyet ettiğin şeyi sen yapamaz
mısın?’ diye sordu.
Konuştuk, anlaştık. Tabancayı pencereden bahçeye attı.
Elveda, sevgili yeğenim, elveda...”
Tercüman-ı Hakikat,
Sayı: 13562, 8 Kânun-ı evvel [Aralık] 1918, s. 3-4.
…
(Özet değildir)
…
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan:
Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder