Koleksiyon
...Tokatlıyan’ın sırasındaki yirmi beş numaralı apartmanı
arıyordum. Louis Durant gayet parlak ve kibar bir hayat geçiriyordu.
Karısı gayet güzel, esmer ve nefisti. Hele bir kızı vardı.
On üç, on dört yaşında tahmin olunabilirdi.
Mösyö Durant “Siyasiyata çok meraklıdır” dedi. “Bütün Avrupa
gazetelerini okur.”
Kız güldü: “Siyasiyata değil, mütalâaya merakım vardır
da...”
Kekeledim.
“Edebiyatla uğraşsanız matmazel...”
“Edebiyat mı?” dedi. “Bu ruhun vebasıdır…”
Mösyö Durant kızına damdan düşer gibi “Juliet, beye
koleksiyonunu gösterir misin?” dedi. Altın Peri bana uzunca ve derin bir
nazarla baktı ve cevap verdi:
“Eğer arzu ederlerse memnuniyetle...”
“Buyurun, beraber odama gidelim...” dedi.
Odada siyah, büyük ve çok kuvvetli bir köpek vardı. Beni
görünce havlamağa başladı.
“Bunu dışarı atmadan rahat edemeyiz, hınzır ne kıskançtır!”
diye bir kahkaha koyverdi.
Abanoz bir kutu çıkardı, açtı. Ve kayıtsız bir hareketle
dizime oturdu.
Önümdeki kutuda elmas; akik, zümrüt, necef, sedef, kehribar
vesaire gibi yüz kadar küçük küçük taşlar vardı. Belki bir saatten ziyade
koleksiyonuna baktık.
Altın Peri, “Şimdi bana üç yüz frank vereceksiniz” dedi,
“koleksiyonumu seyir ücreti...”
“Koleksiyonunuzu başkalarına da gösterir misiniz?”
“İstediğime gösteririm... Fakat ücretle! Yalnız bir kişiye
parasız...”
“Kime? Nişanlınıza mı?”
“Hayır, köpeğime.”
Zekâ, Sayı: 19, 6 Şubat
1329 [19 Şubat 1914], s. 321-322.
…
(Özet değildir)
…
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan:
Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder