26 Ocak 2020 Pazar

Ömer Seyfettin - Kurbağa Duası

Kurbağa Duası

Taşra âlemi... Yani İstanbul’un dışında geçen hayat, ne hoştur!

Ben edebiyat muallimiydim.
Cuma günü cümbür cemaat Bektaşî Tekkesi’ne gittik.
Bu yeşil cennette ardı arası kesilmez bir cehennem gürültüsü vardı. Kocaman havuzun içinde belki bir milyon kurbağa... avazları çıktığı kadar haykırışıyorlardı.

Hoca’nın “İstersem, ben onları bir anda sustururum!” dediğini işittik.
Havuzun kenarına gitti. Arkasını bizden tarafa çevirmişti. Sulara doğru üfürdüğünü gördük. Bir dakika geçmedi. Kurbağalar birdenbire susmuşlardı.

“Nargilenin marpucunu sarkıttım.”
“Eey?”
“Kurbağalar onu yılan sandılar. Hemen dibe kaçtılar...”

Vakit, Sayı: 783, 10 Kânun-ı sani [Ocak] 1336/1920, s. 3.


(Özet değildir)
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan: Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder