26 Ocak 2020 Pazar

Ömer Seyfettin - Birdenbire

Birdenbire

“Daha kalkmadın mı Yumuk’um?”
“Görüyorsun.”

Ahter, talihini biraz kendisine benzettiği için Yumuk’u çok severdi.

Yumuk’un aşka büyük bir itikadı vardı. Koltuğunun altına bir yastık çekti.

Ahter sordu: “Aşkın doğrusu nasıldır?”
Aşk, aşk hakiki aşk... Bu tamamıyla ruhtan gelir. Ruhta yaşar. Uzviyetle, hayatla filânla hiç alâkası yoktur. Öyle bir şey ki yıldırım gibi... birdenbire!..
Görüyorsun ya, Yumuğ’um, hürmet takdir hisleri kırılınca ideal bir aşk bile bir anda göçüyor.

Vakit, Sayı: 749, 6 Kânun-ı evvel 1335 [Aralık 1919], s. 3.


(Özet değildir)
Ömer Seyfettin, Bütün Hikâyeleri (Hazırlayan: Hazırlayan: Nâzım Hikmet Polat), Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2015, İstanbul

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder